Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Jordanowie informuje, że od 1 lipca 2019 roku dzięki zaproponowanym przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zmianom w ustawie z dnia 11 lutego 2016 roku o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, świadczenie wychowawcze przysługuje wszystkim dzieciom do 18. roku życia, bez względu na dochody uzyskiwane przez rodzinę.

Wniosek składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie wychowawcze, a w przypadku gdy o świadczenie wychowawcze ubiega się dyrektor domu pomocy społecznej – właściwym ze względu na miejsce położenia tego domu pomocy społecznej.

od 1 lutego 2021 roku - wniosek złożyć będzie można przez Internet. Posłużą do tego takie portale jak: Emp@tia, ePUAP, ZUS PUE, czy bankowość elektroniczna.

od 1 kwietnia 2021 roku - wnioski o świadczenie 500 plus złożyć będzie można w sposób tradycyjny w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej. Zrobić można to osobiście w godzinach pracy Ośrodka lub przesłać wniosek pocztą.

Zachęcamy wszystkich do złożenia wniosku w formie elektronicznej.

Świadczenie wychowawcze przysługuje:

- matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki albo ojca, a w przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy przysługującego za dany miesiąc świadczenia wychowawczego, albo

- opiekunowi faktycznemu dziecka czyli osobie faktycznie opiekującej się dzieckiem, która wystąpiła do sądu opiekuńczego o przysposobienie dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu opiekuna faktycznego, albo

- opiekunowi prawnemu dziecka, albo

- dyrektorowi domu pomocy społecznej, chyba że inne osoby, o których mowa w art. 4 ust. 2 uczestniczą w opiece nad dzieckiem i spełniają warunki uprawniające do otrzymania świadczenia wychowawczego.

Istotne zmiany wprowadzone ustawą z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz niektórych ustaw (Dz. U. 2019 r., poz. 924)

Nowe prawo wprowadza trzymiesięczny termin – liczony od dnia urodzenia dziecka – na złożenie wniosku o świadczenie wychowawcze na nowo narodzone dziecko. Złożenie wniosku w tym terminie będzie skutkowało przyznaniem tego świadczenia z wyrównaniem od dnia narodzin dziecka.

Wprowadzenie rozwiązania pozwalającego na przyznanie, z zachowaniem ciągłości, świadczenia wychowawczego drugiemu z rodziców dziecka w przypadku śmierci rodzica, któremu świadczenie zostało przyznane na dany okres lub który zmarł przed rozpatrzeniem złożonego wniosku.

Wprowadzony zostanie w pełni zautomatyzowany sposób ustalania uprawnienia. Ustawa przewiduje, na wzór przyjętego rozwiązania w programie „Dobry start”, rezygnację z wydawania decyzji administracyjnej. Osoba otrzymywać będzie automatycznie generowaną i przesyłaną na adres poczty elektronicznej informację o przyznaniu świadczenia lub w przypadku braku poczty elektronicznej informację będzie mogła odebrać osobiście. Nieodebranie informacji o przyznaniu świadczenia wychowawczego nie wstrzymuje wypłaty tego świadczenia.

W ustawie zmieniającej nie ma wymogu ustalenia alimentów od drugiego rodzica.

Wprowadzona zostaje nowa definicja dziecka, która mówi że dziecko – oznacza to dziecko własne, dziecko przysposobione oraz dziecko, w sprawie którego toczy się postępowanie o przysposobienie, dziecko znajdujące się pod opieką prawną lub dziecko umieszczone w domu pomocy społecznej. Oznacza to, że świadczenie wychowawcze przysługuje matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki albo ojca, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2a, który mówi o opiece naprzemiennej, opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu opiekuna faktycznego, opiekunowi prawnemu dziecka albo dyrektorowi domu pomocy społecznej.

Ustawa przewiduje od 2021 r. znaczące przesunięcie momentu składania wniosków o świadczenia wychowawcze na nowy okres świadczeniowy (z lipca na luty), jak i samego okresu świadczeniowego (dotychczasowy październik – wrzesień na proponowany czerwiec – maj).

Wnioski w sprawie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego na kolejny okres będą przyjmowane od dnia 1 kwietnia danego roku, a w przypadku wniosków składanych drogą elektroniczną – od dnia 1 lutego danego roku.

W przypadku gdy osoba ubiegająca się o świadczenie wychowawcze na kolejny okres złoży wniosek wraz z wymaganymi dokumentami do dnia 30 kwietnia danego roku, ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz wypłata przysługującego świadczenia następuje do dnia 30 czerwca tego roku.

W przypadku gdy osoba ubiegająca się o świadczenie wychowawcze na kolejny okres złoży wniosek wraz z wymaganymi dokumentami w okresie od dnia 1 maja do dnia 31 maja danego roku, ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz wypłata przysługującego świadczenia wychowawczego następuje do dnia 31 lipca tego roku.

W przypadku gdy osoba ubiegająca się o świadczenie wychowawcze na dany okres złoży wniosek wraz z wymaganymi dokumentami w okresie od dnia 1 czerwca do dnia 30 czerwca danego roku, ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz wypłata przysługującego świadczenia wychowawczego następuje do dnia 31 sierpnia tego roku.

W przypadku gdy osoba ubiegająca się o świadczenie wychowawcze na dany okres złoży wniosek wraz z wymaganymi dokumentami w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 lipca danego roku, ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz wypłata przysługującego świadczenia wychowawczego następuje do dnia 30 września tego roku.

W przypadku gdy osoba ubiegająca się o świadczenie wychowawcze na dany okres złoży wniosek wraz z wymaganymi dokumentami w okresie od dnia 1 sierpnia danego roku do dnia 31 sierpnia danego roku, ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz wypłata przysługującego świadczenia wychowawczego następuje do dnia 31 października tego roku.

ŚWIADCZENIE WYCHOWAWCZE DLA OSÓB PRACUJĄCYCH ZA GRANICĄ

Program Rodzina 500 plus jest zgodny z dotychczasową, unijną praktyką koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Jeśli osoba składająca wniosek lub członek wskazanej we wniosku rodziny przebywa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej - w państwie Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a wyjazd/pobyt ten nie ma charakteru turystycznego, leczniczego lub nie jest związany z podjęciem przez dziecko kształcenia poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, to gmina przekaże wniosek wraz z dokumentami właściwemu wojewodzie w celu jego rozpatrzenia i ustalenia czy nie mają zastosowania unijne przepisy o koordynacji sytemu zabezpieczeń społecznych.

Ma to na celu zapobieganie niedopuszczalnej w przepisach unijnych sytuacji pobierania  przez tą samą osobę podobnych świadczeń w dwóch państwach UE/EOG jednocześnie.

W dniu 1 lutego 2020 roku Wielka Brytania przestała być państwem członkowskim UE i w oparciu o przepisy Umowy Wyjścia (Withdrawal Agreement) opuściła Unię Europejską. Zgodnie z ww. umową w dniu 1 lutego 2020 r. rozpoczął się okres przejściowy, który trwał do 31 grudnia 2020 r. Podczas okresu przejściowego, Wielka Brytania nadal była zobowiązana do stosowania prawa UE, w tym przepisów UE o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, zawartych w rozporządzeniu nr 883/04 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz rozporządzeniu nr 987/09 dotyczącego wykonywania rozporządzenia nr 883/04. W konsekwencji wszystkie rozstrzygnięcia wydawane przez Wojewodę do końca roku 2020 były wydawane na dotychczasowych zasadach unijnej koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

2. Zasady stosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w związku z tzw. „Brexitem” regulują przepisy tytułu III części II (art. 30-36) Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Przedmiotowa Umowa została

opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE C 384 I z 12 listopada 2019 r. na portalu EURLex (m.in. w polskiej wersji językowej).

3. W pewnym uproszczeniu (szczegółowe zasady opisane są w ust. 4 – 6 niniejszego pisma) przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego będą nadal miały zastosowanie w przypadku, gdy wnioskodawca/członek jego rodziny/drugi rodzic dziecka od 31 grudnia 2020 roku nieprzerwanie:

 wykonuje w Wielkiej Brytanii pracę najemną,

 jest oddelegowany przez polskiego pracodawcę do pracy do Wielkiej Brytanii,

 pobiera brytyjskie świadczenie emerytalno-rentowe,

 pobiera brytyjskie świadczenia dla bezrobotnych,

 pracuje na własny rachunek (prowadzi działalność gospodarczą) w Wielkiej

Brytanii,

 zamieszkuje/przebywa w Wielkie Brytanii,

 jest uprawniony do świadczeń rodzinnych wg brytyjskiego ustawodawstwa.

W konsekwencji w przypadku wpłynięcia do gminy wniosku o przyznanie świadczenia rodzinnego/wychowawczego na okres od 1 stycznia 2021 roku – oraz wskazania przez wnioskodawcę, iż on/drugi rodzic dziecka znajduje się w jednej z ww. sytuacji - niezbędne jest uzyskanie od wnioskodawcy (oprócz innych dokumentów niezbędnych do rozstrzygnięcia kwestii koordynacji oraz przyznania świadczenia) oświadczenia dotyczącego „powiązania transgranicznego”

4. W przypadku wnioskodawcy lub członka jego rodziny, którzy rozpoczną po raz pierwszy pobyt/zatrudnienie w Wielkiej Brytanii od 1 stycznia 2021 roku do rozpatrzenia wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego właściwa będzie rzeczowo gmina miejsca zamieszkania rodziny, a przyznanie świadczenia rodzinnego i/lub wychowawczego będzie uzależnione od spełnienia przesłanek wskazanych w prawie polskim (w szczególności w art. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych/art. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci) – analogicznie jak ma to miejsce w sytuacji, gdy wnioskodawca/członek jego rodziny wyjeżdża np. do USA. W przypadku ponownego wyjazdu wnioskodawcy bądź członka jego rodzinny do Wielkiej Brytanii po 01 stycznia 2021 roku – unijne przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego będą miały zastosowanie, o ile dana osoba podlega nieprzerwanie ustawodawstwu brytyjskiemu co najmniej od 31 grudnia 2020 r. (tj. w tym dniu prowadziła działalność gospodarczą na terenie Wielkiej Brytanii, następnie – nie zamykając ww. działalności w UK – przebywała na terenie Polski przez okres 6 miesięcy, po czym kolejny raz wyjechała do Wielkiej Brytanii lub w dniu 31 grudnia 2020 r. otrzymywała zasiłek dla osób bezrobotnych przyznany zgodnie z ustawodawstwem brytyjskim – w trakcie jego pobierania przez 4 miesiące przebywała w Polsce, po czym nadal w trakcie pobierania zasiłku powróciła do UK w poszukiwaniu pracy – w obu przypadkach nieprzerwanie osoby podlegają ustawodawstwu brytyjskiemu –do czasu odpowiednio zamknięcia prowadzonej działalności gospodarczej bądź zakończenia pobierania zasiłku dla osób bezrobotnych).

5. Co do zasady, w świetle zapisów art. 30 i 32 ww. umowy, przepisy o koordynacji mają nadal zastosowanie w przypadku trwania „powiązania transgranicznego”, a w szczególności do:

1) osób, do których przepisy o koordynacji mają zastosowanie na podstawie art. 30 ust.1 ww. umowy:

a) obywateli polskich podlegających ustawodawstwu Zjednoczonego Królestwa w dniu zakończenia okresu przejściowego (jeżeli posiadali oni lub drugi z rodziców dziecka uprawnienia do pobierania świadczeń rodzinnych w rozumieniu ustawodawstwa brytyjskiego w dniu 31 XII lub nabędą uprawnienia do świadczeń na ten dzień), a także członków ich rodzin i osób pozostałych przy życiu po ich śmierci;

b) obywateli polskich zamieszkujących w Zjednoczonym Królestwie i podlegających ustawodawstwu polskiemu w dniu zakończenia okresu przejściowego (jeżeli posiadali oni lub drugi z rodziców dziecka uprawnienia do pobierania świadczeń rodzinnych i/lub wychowawczych w rozumieniu ustawodawstwa polskiego w dniu 31 XII lub nabędą uprawnienia do świadczeń na ten dzień), a także członków ich rodzin i osób pozostałych przy życiu po ich śmierci;

c) obywateli Zjednoczonego Królestwa podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego w dniu zakończenia okresu przejściowego (jeżeli posiadali oni lub drugi z rodziców dziecka uprawnienia do pobierania świadczeń rodzinnych i/lub wychowawczych w rozumieniu ustawodawstwa polskiego w dniu 31 XII lub nabędą uprawnienia do świadczeń na ten dzień), a także członków ich rodzin i osób pozostałych przy życiu po ich śmierci.